|
Ομολογία Πίστεως του 1689
Κεφάλαιο 8
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗ
Παράγραφος 1. Για την εφαρμογή τού αιώνιου σκοπού Του, ο Θεός ευαρεστήθηκε να επιλέξει και να διορίσει τον Κύριο Ιησού, τον μονογενή Υιό Του, σύμφωνα με τη διαθήκη που έγινε μεταξύ τους, να είναι ο μεσολαβητής μεταξύ Θεού και ανθρώπου·1 ο προφήτης,2 ιερέας3 και βασιλιάς·4 η κεφαλή και ο σωτήρας της εκκλησίας,5ο κληρονόμος των πάντων6 και κριτής του κόσμου·7 στον Οποίον έδωσε από καταβολής κόσμου ένα λαό για να είναι το σπέρμα Του και από Αυτόν εν καιρώ να λυτρωθεί, να καλεστεί, να δικαιωθεί, να αγιαστεί και να δοξαστεί.8
1 Ησαΐας 42:1, Α΄ Πέτρου 1:19,20
2 Πράξεις 3:22
3 Εβραίους 5:5,6
4 Ψαλμός 2:6, Λουκάν 1:33
5 Εφεσίους 1:22,23
6 Εβραίους 1:2
7 Πράξεις 17:31
8 Ησαΐας 53:10, Ιωάννην 17:6, Ρωμαίους 8:30
Παράγραφος 2. Ο Υιός του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, ο αληθινός και αιώνιος Θεός, η λάμψη της δόξας του Πατέρα, από μια ουσία και ίσος με Αυτόν που δημιούργησε τον κόσμο, που στηρίζει και κυβερνάει τα πάντα που έχει δημιουργήσει, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, έλαβε τη φύση του ανθρώπου, με όλες τις απαραίτητες ιδιότητες και τις κοινές αδυναμίες της,9 όμως χωρίς αμαρτία·10 συνελήφθη από το Άγιο Πνεύμα στη μήτρα της Παρθένου Μαρίας, το Άγιο Πνεύμα ήρθε επάνω της, και η δύναμη του Υψίστου την επισκίασε· και έτσι γεννήθηκε από μια γυναίκα από τη φυλή του Ιούδα, του σπέρματος του Αβραάμ και του Δαβίδ, σύμφωνα με τις Γραφές·11 έτσι ώστε δύο ολόκληρες, τέλειες και διακριτές φύσεις ήταν άρρηκτα ενωμένες σε ένα Πρόσωπο, χωρίς μετατροπή, ανάμειξη ή σύγχυση· το οποίο Πρόσωπο είναι αληθινός Θεός και αληθινός άνθρωπος, όμως ένας Χριστός, ο μόνος μεσολαβητής μεταξύ Θεού και ανθρώπου.12
9 Ιωάννην 1:14, Γαλάτες 4:4
10 Ρωμαίους 8:3, Εβραίους 2:14-17, Εβραίους 4:15
11 Ματθαίον 1:22,23
12 Λουκάν 1:27-35, Ρωμαίους 9:5, Α΄ Τιμόθεον 2:5
Παράγραφος 3. Ο Κύριος Ιησούς, στην ανθρώπινη φύση Του ενωμένη με την θεία, στο πρόσωπο του Υιού, ήταν αγιασμένος και χρισμένος με το Άγιο Πνεύμα σε απεριόριστο βαθμό,13 έχοντας όλους τους θησαυρούς της σοφίας και της γνώσης·14 μέσα στον Ιησού, ευαρέστησε τον Πατέρα, να κατοικήσει ολόκληρο το πλήρωμα,15 να είναι άγιος, αβλαβής, αμόλυντος,16 και πλήρης χάριτος και αληθείας,17 ώστε να είναι άρτια καταρτισμένος για να εκτελέσει το αξίωμα του μεσολαβητή και του εγγυητή·18 το οποίο αξίωμα δεν το έλαβε μόνος Του, αλλά Του ανατέθηκε από τον Πατέρα Του·19 ο Οποίος επίσης έβαλε όλη τη δύναμη και την κρίση στο χέρι Του, και Του έδωσε εντολή να εκτελεστούν20
13 Ψαλμός 45:7, Πράξεις 10:38, Ιωάννην 3:34
14 Κολοσσαείς 2:3
15 Κολοσσαείς 1:19
16 Εβραίους 7:26
17 Ιωάννην 1:14
18 Εβραίους 7:22
19 Εβραίους 5:5
20 Ιωάννην 5:22,27, Ματθαίον 28:18, Πράξεις 2:36
Παράγραφος 4. Αυτό το αξίωμα που ο Κύριος Ιησούς πρόθυμα ανέλαβε,21 για να το εκπληρώσει υποτάχθηκε στον νόμο,22 και τον τήρησε απόλυτα, και υπέστη την τιμωρία που οφείλεται σε εμάς, που θα έπρεπε εμείς να υποστούμε και να υποφέρουμε,23 και έγινε αμαρτία και κατάρα για χάρη μας·24 υπομένοντας φοβερές θλίψεις στην ψυχή Του, και τα πιο οδυνηρά πάθη στο σώμα Του·25 σταυρώθηκε και πέθανε, και ενώ παρέμενε στην κατάσταση των νεκρών, δεν είδε φθορά,26 και την τρίτη ημέρα αναστήθηκε από τους νεκρούς27 με το ίδιο σώμα με το οποίο υπέφερε,28 με το οποίο επίσης αναλήφθηκε στους ουρανούς,29 και εκεί κάθεται στα δεξιά του Πατέρα Του κάνοντας μεσολάβηση,30 και θα επιστρέψει για να κρίνει ανθρώπους και αγγέλους στο τέλος του κόσμου.31
21 Ψαλμός 40:7-8, Εβραίους 10:5-10, Ιωάννην 10:18
22 Γαλάτες 4:4, Ματθαίον 3:15
23 Γαλάτες 3:13, Ησαΐας 53:6, Α΄ Πέτρου 3:18
24 Β΄ Κορινθίους 5:21
25 Ματθαίον 26:37-38, Λουκάν 22:44, Ματθαίον 27:46
26 Πράξεις 13:37
27 Α΄ Κορινθίους 15:3-4
28 Ιωάννην 20:25,27
29 Μάρκον 16:19, Πράξεις 1:9-11
30 Ρωμαίους 8:34, Εβραίους 9:24
31 Πράξεις 10:42, Ρωμαίους 14:9-10, Πράξεις 1:11, Β΄ Πέτρου 2:4
Παράγραφος 5. Ο Κύριος Ιησούς, με την τέλεια υπακοή Του και τη θυσία του εαυτού Του, την οποία μία φορά πρόσφερε στο Θεό μέσω του αιώνιου Πνεύματος, έχει ικανοποιήσει πλήρως τη δικαιοσύνη του Θεού,32 έχει επιφέρει τη συμφιλίωση, και έχει αποκτήσει μια αιώνια κληρονομιά στη βασιλεία των ουρανών για όλους εκείνους που Του έχει δώσει ο Πατέρας.33
32 Εβραίους 9:14, Εβραίους 10:14, Ρωμαίους 3:25-26
33 Ιωάννην 17:2, Εβραίους 9:15
Παράγραφος 6. Αν και το τίμημα της εξαγοράς δεν καταβλήθηκε από τον Χριστό μέχρι την ενσάρκωσή Του, η αξία, η αποτελεσματικότητα και το όφελός του μεταδόθηκαν στους εκλεκτούς όλων των εποχών, διαδοχικά από την αρχή του κόσμου, μέσα από τις υποσχέσεις, τους τύπους, και τις θυσίες όπου ο Χριστός αποκαλύφθηκε, και που έδειξαν πως Αυτός θα ήταν το σπέρμα που θα συντρίψει το κεφάλι του φιδιού·34 και το Αρνί που σφάχτηκε από τη δημιουργία του κόσμου,35 ο οποίος είναι Ίδιος χθες, και σήμερα και για πάντα.36
34 Α΄ Κορινθίους 4:10, Εβραίους 4:2, Α΄ Πέτρου 1:10-11
35 Αποκάλυψη 13:8
36 Εβραίους 13:8
Παράγραφος 7. Ο Χριστός, στο έργο της διαμεσολάβησης, ενεργεί σύμφωνα με τις δύο φύσεις, με κάθε φύση να κάνει αυτό που είναι κατάλληλο για την ίδια· όμως λόγω της ενότητας του Προσώπου, αυτό που είναι κατάλληλο για τη μία φύση, μερικές φορές στην Αγία Γραφή, αποδίδεται στο Πρόσωπο όπως εκφράζεται από την άλλη φύση37
37 Ιωάννην 3:13, Πράξεις 20:28
Παράγραφος 8. Ο Χριστός σίγουρα και αποτελεσματικά εφαρμόζει και δίνει αιώνια λύτρωση σε όλους εκείνους για τους οποίους την έχει λάβει, μεσολαβώντας για αυτούς·38 τους ενώνει με τον εαυτό Του μέσω του Πνεύματός Του, αποκαλύπτοντας σ’ αυτούς μέσω του Λόγου Του το μυστήριο της σωτηρίας, κινώντας τους να πιστέψουν και να υπακούσουν,39 καθοδηγώντας τις καρδιές τους με τον Λόγο Του και το Πνεύμα Του,40 κατανικώντας όλους τους εχθρούς τους με την πανίσχυρη δύναμη και σοφία Του,41 χρησιμοποιώντας τις μεθόδους και τους τρόπους που είναι πιο σύμφωνοι με τον υπέροχο και ανεξερεύνητο διορισμό του· και όλα αυτά εκτελούνται μέσω της ελεύθερης και απόλυτης χάρης Του, χωρίς καμία προϋπόθεση που προείδε σ’ αυτούς.42
38 Ιωάννην 6:37, Ιωάννην 10:15-16, Ιωάννην 17:9, Ρωμαίους 5:10
39 Ιωάννην 17:6, Εφεσίους 1:9, Α΄ Ιωάννη 5:20
40 Ρωμαίους 8:9,14
41 Ψαλμός 110:1, Α΄ Κορινθίους 15:25-26
42 Ιωάννην 3:8, Εφεσίους 1:8
Παράγραφος 9. Το αξίωμα του μεσολαβητή μεταξύ Θεού και ανθρώπου είναι κατάλληλο μόνο για τον Χριστό, ο οποίος είναι ο προφήτης, ιερέας και βασιλιάς της εκκλησίας του Θεού· και δεν μπορεί να μεταφερθεί σε κανέναν άλλον, είτε εν όλω ή εν μέρει.43
43 Α΄ Τιμόθεον 2:5
Παράγραφος 10. Το τρία αξιώματα του Χριστού είναι απαραίτητα· λόγω της άγνοιάς μας, έχουμε ανάγκη το προφητικό Του αξίωμα·44 και λόγω της αποξένωσής μας από τον Θεό, και της ατέλειας των καλύτερων υπηρεσιών μας, χρειαζόμαστε το ιερατικό αξίωμά Του για να μας συμφιλιώσει και να μας παρουσιάσει αποδεκτούς στον Θεό·45 και λόγω της αποστροφής μας, και της απόλυτης αδυναμίας μας να επιστρέψουμε στον Θεό, και για τη διάσωση και την ασφάλειά μας από τους πνευματικούς εχθρούς μας, χρειαζόμαστε το βασιλικό αξίωμά Του για να μας κινήσει, να μας υποτάξει, να μας ελκύσει, να μας στηρίξει, να μας παραδώσει, και να μας διατηρήσει μέχρι να εισαχθούμε στην ουράνια βασιλεία Του.46
44 Ιωάννην 1:18
45 Κολοσσαείς 1:21, Γαλάτες 5:17
46 Ιωάννην 16:8, Ψαλμός 110:3, Λουκάν 1:74-75
The Reformed Reader Home Page
Copyright 1999, The Reformed Reader, All Rights Reserved |